Eindelijk maar toch
Terwijl we dit schrijven zitten we al in Bhutan - daarover snel meer - maar we moeten nog even kwijt dat we toch de Kanchenjunga hebben gezien. De eerste twee dagen in Darjeeling was het zwaar bewolkt, vaak regende het, en we zijn meerdere keren drijf- en drijfnat geworden. De Tibetaanse eigenaresse van ons hotel verontschuldige zich tegenover iedere gast die ze in de gang of lobby tegenkwam. "De moesson hoort pas in de tweede helft van juni te beginnen, het moet nu zonnig zijn!". Het is "shameful weather", zo bleef ze maar jammerend herhalen.
Aan het einde van de tweede dag klaarde de lucht een beetje op, en we konden een deel van het Kanchenjunga-massief zien. We moesten het nog wel doen met de toppen van de wat lagere bergen (nou ja, iets in de buurt van de 7300 meter, toch nog heel wat), maar indrukwekkend was het wel.
En toen, op de ochtend van onze laatste dag in Darjeeling, was de lucht ineens helder blauw. We openden de gordijnen op onze hotelkamer, en staarden met open mond, minutenlang...
Kanchenjunga, 8596 meter hoog. Vertaald uit het Tibetaans betekent de naam "de vijf schatten van de hoge sneeuw."
Madelijn en Ap
PS: Ja Johan, Aliment bestaat nog. Nog steeds een backpackers favorite.
Toi-toi Daddyo
In een woord: GAAF ! We hopen dat jullie een onvergetelijke tijd hebben, en dat je gezond terug mag komen. Blijven jullie zeker volgen. JE
Wat een mooi verhaal. Maar het is wel ver weg hé!! Geniet nog van die reis. Mijn E-mailadres is nu bekend. Ik ben benieuwd naar het volgende nieuws. groetjes.
Bedankt voor het mooie verhaal en we zijn benieuwd naar het vervolg.Geniet er van. peter en trix
Namens onze Jos wil ik Madelijn heel graag feliciteren
met haar verjaardag. Wel speciaal he, op een lokatie waar je niet elk jaar komt. Maak er dus wat van, Jos en ik zitten al aan de borrel.
Lieve mensen, geniet er van. J/E